διάχυση — Η έκχυση, η διασκόρπιση αλλά και η φθορά· η χαλάρωση ή η εύθυμη εκδήλωση. (Ιατρ.) Τεχνική για την αφαίρεση ουσιών από το αίμα με χρήση μιας μεμβράνης, μέσω της οποίας διέρχονται οι διάφορες ουσίες με διαφορετικούς ρυθμούς. Η διαδικασία… … Dictionary of Greek
θερμική διάχυση — Ένα φαινόμενο διαφορετικό από τη συνηθισμένη αμοιβαία διάχυση και εξαιρετικά σύνθετο, που παρουσιάζεται όταν υπάρχει μια βαθμίδα θερμοκρασίας (σταθερή και διαφορετική τιμή θερμοκρασίας σε δύο ξεχωριστές περιοχές) μέσα σε έναν σωλήνα που περιέχει… … Dictionary of Greek
ανώμαλη διάχυση — Οι ξαφνικές μεταβολές που παρατηρούνται στον δείκτη διάθλασης ενός υλικού, όταν το μήκος κύματος του φωτός παίρνει τιμές κοντά στις ταινίες απορρόφησης του υλικού. Σε κάθε ταινία απορρόφησης, από την πλευρά του μεγαλύτερου μήκους κύματος ο… … Dictionary of Greek
έκχυση — η (AM ἔκχυσις) χύσιμο προς τα έξω, ξεχύσιμο νεοελλ. 1. εκροή, έκρυση, εκβολή (ποταμού) 2. μτφ. διάχυση, περιπαθής εκδήλωση μσν. (για ευεργέτημα) προσφορά, παροχή αρχ. 1. χύσιμο αίματος 2. οχετός 3. (για πύον) διάχυση … Dictionary of Greek
αιθαλομίχλη — Μείγμα καπνού και ομίχλης που παρουσιάζεται στην κατώτερη ατμόσφαιρα, πάνω από μεγάλα αστικά κέντρα και βιομηχανικές περιοχές όπου υπάρχει υψηλή συγκέντρωση ρυπογόνων παραγόντων. Είναι επίσης γνωστή ως νέφος και θεωρείται από τους βασικότερους… … Dictionary of Greek
αναπνοή — Γενική βιολογική διαδικασία με την οποία οι ζώντες οργανισμοί παίρνουν από το περιβάλλον οξυγόνο και αποδίδουν διοξείδιο του άνθρακα. Το οξυγόνο είναι απαραίτητο στις οξειδωτικές εξεργασίες που βρίσκονται στη βάση όλων των εκδηλώσεων της ζωής,… … Dictionary of Greek
διαχυτικός — ή, ό (Α ός, ή, όν) νεοελλ. 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη διάχυση ή στις διαχύσεις 2. συναισθηματικός, ανοιχτόκαρδος αρχ. ο ικανός για διάχυση* … Dictionary of Greek
μικροσκόπιο — Όργανο ικανό να αποδίδει μεγεθυμένα είδωλα μικρών αντικειμένων τα οποία έχουν τοποθετηθεί προς παρατήρηση. Βασικά διακρίνεται το οπτικό μ. ή απλά μ., στο οποίο τα παρασκευάσματα είναι φωτισμένα με ορατό φως, και το ηλεκτρονικό μ., στο οποίο το… … Dictionary of Greek
Γκράχαμ, Τόμας — (Thomas Graham, Γλασκόβη 1805 – Λονδίνο 1869). Βρετανός χημικός. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της γενέτειράς του από το 1837 έως το 1855 και διετέλεσε καθηγητής της χημείας στο πανεπιστημιακό κολέγιο του Λονδίνου. Το 1836 ανακηρύχθηκε μέλος της… … Dictionary of Greek
ηλιακή σταθερά — Το ποσό της ηλιακής ενέργειας που δέχεται ανά λεπτό η μονάδα της επιφάνειας που έχει τοποθετηθεί κάθετα προς τις ηλιακές ακτίνες, έξω από τη γήινη ατμόσφαιρα και στη μέση απόσταση Γης Ηλίου. Ο υπολογισμός της η.σ. γίνεται με βάση τον νόμο Ι = Ι0… … Dictionary of Greek